Alpremiĝinta kontraŭ la flanko de sia monto, Locronan arigas siajn domojn el bluete griza granito, piede de la kvadrata turo de sia preĝejo, malalte dika kaj soleca ĉefturo. Loko el sakra esenco, ĉefurbo de la veltolo en Bretonio, de la fino de la XVa jarcento ĝis la mezo de la XVIIIa jarcento, tiu grava turisma loko, ŝatata de la kinistoj, ne forgesas sian duoblan praan alvokon.

La origino de la urbo estas serĉota en la kristanigo de pagana sakra enklavo, kies limoj estus tiuj de la granda tromenio, tiu procesio, kiu okazas en ĉiu sesa jaro, ekde la Xa jarcento, je la honoro de la irlandano Ronan, ĝia sanktulo fondinto.